Historia

W 2019 r. BMW świętuje „50 lat turbomocy w sporcie motorowym”. Od pierwszego silnika z turbodoładowaniem z roku 1969 r. do aktualnego agregatu P48 do BMW M4 DTM, który w tym sezonie świętował już sześć zwycięstw, miało miejsce wiele etapów rozwoju. Przegląd ewolucji silników BMW z turbodoładowaniem w sporcie motorowym.

1969 r.: BMW 2002 TI – silnik: BMW M121.

4-cylindrowy silnik rzędowy o pojemności skokowej dwóch litrów z turbosprężarką był pierwszym pionierskim silnikiem wyścigowym BMW z turbodoładowaniem, który już wtedy pisał historię. Dieter Quester (AUT) zdobył w BMW 2002 TI z turbodoładowaniem tytuł w Mistrzostwach Europy samochodów turystycznych. Dzięki 0,98 bara nadciśnienia silnik wyścigowy z turbodoładowaniem pierwszej generacji osiągał ok. 280 KM przy 6500 obr/min. Turbosprężarka napędzana spalinami była wprawdzie teoretycznie w stanie wygenerować ciśnienie doładowania rzędu 1,76 bara, jednakże ciśnienie w cylindrze byłoby wtedy tak ogromne, że głowica cylindrów uniosłaby się.

1976 r.: BMW 3.0 CSL – silnik: BMW M49/4.

BMW 3.0 CSL Art Car zaprojektowane przez Franka Stellę (USA) z silnikiem BMW M49/4 z turbodoładowaniem stanęło w 1976 r. na starcie 24-godzinnego wyścigu w Le Mans (FRA). Dzięki ciśnieniu doładowania rzędu 1,27 bara silnik generował z 3,2 l pojemności skokowej około 750 KM przy 9000 obr/min. W ciągu zaledwie kilku tygodni inżynierowie BMW zajmujący się sportem motorowym zbudowali pojazd testowy, który ukończył swój pierwszy wyścig w Silverstone (GBR). Jednakże tam, jak i też później w przypadku Art Car w Le Mans pojawiły się problemy techniczne, które utrudniły uzyskanie dobrego wyniku w wyścigach.

1977 r.: BMW 320 grupa 5 – silnik: BMW M12/12.

Od 1977 r. zespół Schnitzer Motorsport stosował silnik BMW M12/12 w BMW 320 grupy 5. Zaledwie rok później Harald Ertl (AUT) wygrał nim niemieckie mistrzostwa DRM. 4‑cylindrowy agregat generował prawie 400 KM, a wariant udoskonalony w 1979 r. przez Paula Rosche i jego zespół uzyskał nawet ponad 500 KM.

1979 r.: BMW M1 grupa 5 – silnik: BMW M88/2.

Już w 1979 r. w silniku BMW M88/2 do BMW M1 grupy 5 drzemało imponujące 1000 KM mocy. Silnik centralny mógł je jednakże pokazać dopiero w 1981 r. wskutek opóźnienia homologacji pojazdu. Do tego czasu dużą sławę zyskał homologowany według grupy 4 BMW M1 Procar z silnikiem wolnossącym M88/1. Jednak wersja grupy 5 przyniosła przewagę nad bardzo silną wówczas konkurencją Porsche i Forda, dzięki której Hans-Joachim Stuck (GER) odniósł ostatecznie w 1981 r. prestiżowe zwycięstwo na torze Norisring.

1981–1987 r.: Brabham BMW – silnik: BMW M12/13.

Na bazie silnika z BMW 320 grupy 5 Paul Rosche skonstruował silnik 1,5-litrowy, który stosowano od 1981 r. w Brabham BMW w Formule 1. Początkowo agregat generował około 560 KM w trybie wyścigowym, ale moc stale rosła. W 1982 r. Nelson Piquet (BRA) świętował za sprawą turbodoładowanego silnika BMW pierwsze zwycięstwo w Formule 1, a rok później został mistrzem świata w Brabham BMW BT52. Jego silnik generował w tym czasie 640 KM w trybie wyścigowym przy 2,9 bara ciśnienia doładowania. Kolejny silnik z oznaczeniem BMW M12/13/1 uzyskał moc do 1400 KM w trybie kwalifikacyjnym, co czyni go najmocniejszym silnikiem Formuły 1 w historii. Jako silnik kliencki agregat ten był również stosowany przez inne zespoły, takie jak ATS, Arrows i Benetton. Dzisiejszy szef ITR, Gerhard Berger, świętował dzięki niemu w 1986 r. swoje pierwsze zwycięstwo w Formule 1.

2011–2012 r.: MINI WRC i BMW 320TC WTCC – silniki: P14 i P13.

Po zakończeniu ery Formuły 1 trzeba było czekać do 2011 r., zanim BMW Motorsport ponownie zastosował silnik z turbodoładowaniem: P14 bazujący na silniku seryjnym Mini Cooper S w Mini Countryman World Rally Car oraz jako P13 w BMW 320TC do FIA World Touring Car Championship (FIA WTCC). Moc została ekstremalnie zwiększona, do 320 KM przy zaledwie 1,6 l pojemności skokowej. Blok cylindrów i głowica cylindrów nie uległy zasadniczo zmianie, co podkreślało ogromną wytrzymałość napędu seryjnego.

2016 r.: BMW M6 GT3 – silnik: BMW P63.

BMW M6 GT3 było w 2016 r. kolejnym samochodem wyścigowym z turbodoładowaniem. Silnik P63 bazował na wersji seryjnej S63 i został poddany niewielkim modyfikacjom pod kątem wymagań w sporcie motorowym. Dzięki technologii turbodoładowania M TwinPower silnik V8 o pojemności skokowej 4,4 l generował w zależności od klasyfikacji do 585 KM. BMW M6 GT3 z silnikiem P63 jeździ z powodzeniem do dzisiaj. Wygrało ono między innymi dwukrotnie 24-godzinny wyścig na torze Spa-Francorchamps (BEL) oraz Puchar Świata FIA GT w Macau (CHN).

2018 r.: BMW M8 GTE – silnik: BMW P63/1.

Aby BMW M8 GTE mogło wziąć udział w FIA World Endurance Championship i IMSA WeatherTech SportsCar Championship, pojemność skokowa silnika znanego z BMW M6 GT3 została zmniejszona z 4,4 do 4 l, aby zachować zgodność z regulaminem GTE. Silnik P63/1 składa się z prawie 2300 elementów – z tego 985 różnych. 181 części pochodzi z projektów seryjnych, a ponad 700 zostało skonstruowanych specjalnie dla P63/1 lub przeniesionych do tego projektu przez BMW Motorsport z innych silników wyścigowych. Generuje on w zależności od klasyfikacji pomiędzy 500 a 600 KM i był jak dotąd najbardziej wydajnym silnikiem kiedykolwiek skonstruowanym przez BMW Motorsport. Jego jak dotychczas największym sukcesem było zwycięstwo w klasie GTLM podczas 24‑godzinnego wyścigu na torze Daytona (USA) w 2019 r.

2019 r.: BMW M4 DTM – silnik: BMW P48.

Z okazji jubileuszu 50-lecia silników turbo BMW turbodoładowanie powróciło w 2019 r. do DTM. Tak jak silnik z 1969 r. BMW P48 jest 4-cylindrowym silnikiem o pojemności skokowej dwóch litrów z turbodoładowaniem, który teraz jednak generuje przy ciśnieniach doładowania do 2,5 bara powyżej 600 KM. Ponieważ maksymalna ilość paliwa jest określona w regulaminie, pracowano przede wszystkim nad wydajnością, konsekwentnie doskonaląc szczegóły. Pod tym względem przewyższa on nie tylko P63/1, ale także większość nowoczesnych silników seryjnych. Przy masie 85 kg waży praktycznie zaledwie połowę tego co jego poprzednik DTM. Niewielka masa robi bez wątpienia wrażenie w porównaniu do poprzednio stosowanych silników DTM: połowa pojemności skokowej, większa moc, niższe zużycie paliwa. Na inauguracji sezonu 2019 w Hockenheim (GER) silnik P48 wygrał już podczas swojego pierwszego występu.

Źródło: BMW

Debiut Nowego BMW Z4 to dobry moment żeby przypomnieć historię jednego z najbardziej technologicznych roadsterów świata.

Przez sześć generacji BMW Serii 3 ucieleśniało ducha swoich czasów. Rok 2019 to nowy rozdział w bogatej historii jednego z najdłużej produkowanych modeli na świecie – debiut 7. generacji. Poznaj wszystkie poprzednie generacje Serii 3.

BMW Z1 (1989–1991)

W 1985 roku BMW powołało do życia spółkę BMW Technik GmBH, której celem miał być projekt zaawansowanego samochodu przyszłości. Grupa 60 projektantów i inżynierów, na których czele stanął Ulrich Bez, miała skoncentrować się na modularności, aerodynamice, wykorzystanych materiałach oraz bezpieczeństwie. 

Po roku prac zespół zaprezentował niekonwencjonalny, zarówno stylistycznie, jak i technologicznie model Z1. Seria Z została nazwana od niemieckiego słowa “Zukunft” (przyszłość) i miała stanowić dla marki BMW obszar, w którym prezentowane i testowane będą właśnie rozwiązania wykraczające poza bieżącą technologię. 

Samochód, zaprezentowany oficjalnie w 1986 roku podczas Salonu Samochodowego we Frankfurcie, zwracał uwagę unikalnym rozwiązaniem – drzwiami opuszczanymi w dół. Po naciśnięciu przycisku szyba automatycznie chowała się w drzwi a drzwi zsuwały się w próg. 

Zgodnie z założeniami pojazd zachwycał również techniką. Bardzo wysoką sztywność osiągnięto przez zastosowanie konstrukcji monocoque opartej na ogniwo cynkowanej stali. Z kolei redukcję masy umożliwiło zastosowanie materiału termoplastycznego do wykonania elementów nadwozia, które zostały pokryte elastycznym lakierem. Takie rozwiązanie praktycznie całkowicie eliminowało ryzyko powstania wgnieceń.

Produkcję auta zakończono w 1991 roku ilością 8.000 egzemplarzy. To czyni model Z1 jednym z najbardziej unikalnych pojazdów w historii rynku motoryzacyjnego. 

BMW Z3 (1995–2002)

Po zakończeniu produkcji modelu Z1 w 1991 roku, koncern zaangażował pracowników BMW Technik GmBH w proces przygotowania lekkiego i nowoczesnego silnika 8-cylindrowego. Jednak rosnące zapotrzebowanie rynku na małego roadstera spowodowało intensyfikację prac inżynierów i stylistów. W 1995 roku światło dzienne ujrzał model Z3 i była to chyba jedna z najbardziej spektakularnych premier na rynku motoryzacyjnym. Samochód zadebiutował w 17. części filmu o przygodach Jamesa Bonda,”Golden Eye”. Wraz ze wzrostem popularności filmu rosła sprzedaż nowego roadstera. Jeszcze przed oficjalną premierą swoich nabywców znalazło ponad 15.000 egzemplarzy.

W 2002 roku fabryka w południowej Karolinie zakończyła produkcję modelu ilością ponad 297.000 egzemplarzy. Z3 był pierwszym modelem BMW produkowanym wyłącznie w Stanach Zjednoczonych.

BMW Z8 (2001-2003)

Przywołując historię kultowego BMW 507, grupa projektantów, na której czele stanął Chris Bangle, zaprezentowała unikalny model Z8. Samochód, którego nadwozie zaprojektował przez Henrik Fisker, stał się ikoną elegancji w stylu retro, co docenili również producenci filmu o przygodach Jamesa Bonda, “The World Is Not Enough”. Ze stylistyką ewidentnie nawiązującą do klasycznego 507 połączono układ napędowy przejęty bezpośrednio z ówczesnego modelu M5 – 4.9 l, V8, 400 KM. Pozwalało to stylowemu roadsterowi osiągnąć pierwsze 100 km/h już po 4.7 s.

Dzisiaj Z8, z uwagi na unikalny design, jak również bardzo ograniczoną produkcję (5.703 sztuki) stał się modelem kultowym i kolekcjonerskim. 

BMW Z4 (2002–2008)

Sukces rynkowy modelu Z3 spowodował, że koncern rozpoczął pracę nad następcą małego roadstera już w 1998. 2 lata później, 1 marca 2000 duński projektant Anders Warming oddał gotowy model BMW Z4. Podczas Salonu Samochodowego w Paryżu w 2002 roku klienci mieli okazję po raz pierwszy obejrzeć nowy model. W porównaniu z poprzednikiem, nowy model był większy, lżejszy i bardziej sztywny. W konstrukcji pojawiło się wiele elementów aluminiowych, począwszy od pokrywy silnika, aż po elementy konstrukcyjne. Natomiast w celu poprawienia sztywności i obniżenia masy, rama dachu wykonana została z magesu. Po raz pierwszy tradycyjne, hydrauliczne wspomaganie układu kierowniczego zostało zastąpione nowoczesną, elektryczną przekładnię z funkcją speed-sensitive.

Pierwsza generacja modelu Z4 produkowana była w amerykańskiej fabryce BMW w Południowej Karolinie do 27 sierpnia 2008 roku. Produkcja zamknęła się liczbą 197.950 egzemplarzy.

BMW Z4 (2009–2016)

Druga generacja modelu Z4 została oficjalnie zaprezentowana podczas salonu samochodowego w Detroit w 2009 roku. Najbardziej zauważalną zmianą, którą wniósł nowy model był sztywny, rozkładany dach, co pozwoliło na całkowitą rezygnację z niszowych modeli coupe dostępnych zarówno w modelach Z3 jak i Z4 pierwszej generacji. Z punktu widzenia koncernu BMW, nowe Z4 zapoczątkowało dwie, bardzo poważne zmiany. Nakładem 130 milionów EUR wybudowano nową fabrykę w Regensburgu, która przejęła całość produkcji z Ameryki Północnej. Dodatkowo, pojazd został zaprojektowany w całości przez kobiety: Juliane Blasi (nadwozie) i Nadye Arnaout (wnętrze), co okazało się być doskonałą decyzją, ponieważ samochód w 2009 roku otrzymał prestiżową nagrodę Red Dot Design Award.

Stylistyka nowego modelu została doceniona również przez włoską pracownię stylistyczną – Zagato, która na bazie Z4 drugiej generacji zbudowała modle Zagato Coupé oraz Zagato Roadster. 

Produkcja Z4 drugiej generacji została zakończona w 2016 roku ilością ponad 118.000 egzemplarzy.

BMW Z4 (2019–dzisiaj)

Najnowsze BMW Z4 powstało na bazie Z4 Concept zaprezentowanego szerszej publiczności podczas Concours d’Elegancew Pebble Beach, 23 sierpnia 2018 roku. Konstrukcja bazuje na wdrożonej w 2015 roku modułowej platformie CLAR, a inżynierowie rozłożyli masy w proporcjach 50:50. To spowodowało, że nowe BMW Z4 jest jednym z najlepiej prowadzących się roadsterów w historii motoryzacji.

Odwiedź BMW Team, sprawdź czym dzisiaj jest “Z” i jak wygląda przyszłość BMW. 

44 lata historii, 11.000.000 sprzedanych egzemplarzy.

Przez sześć generacji BMW Serii 3 ucieleśniało ducha swoich czasów. Rok 2019 to nowy rozdział w bogatej historii jednego z najdłużej produkowanych modeli na świecie – debiut 7. generacji. Poznaj wszystkie poprzednie generacje Serii 3.

E21 | Pierwsza generacja BMW Serii 3

W lipcu 1975 roku na Stadionie Olimpijskim w Monachium miała miejsce premiera BMW Serii 3 pierwszej generacji. Jak się później okazało, model ten zrewolucjonizował rynek motoryzacyjny. Nakładem 35 milionów marek niemieckich oraz 5 lat pracy zespołów projektowych firma z Monachium przygotowała model, który wyznaczył trendy w zakresie stylistyki, konstrukcji, osiągów i bezpieczeństwa. Miarą sukcesu było 2. miejsce w finale konkursu Europejskiego Samochodu Roku. Lekka konstrukcja (masa ok. 1 tony) w połączeniu z mocnymi jednostkami napędowymi (nawet do 145 KM) dały nowemu modelowi miano pojazdu sportowego oraz umożliwiły spektakularny debiut w sporcie motorowym.  Produkcję modelu zakończono w 1982 roku, niewiarygodną wtedy liczbą liczbą 1 364 039 egzemplarzy.

E30 | Druga generacja BMW Serii 3

Druga generacja BMW Serii 3 [E30] zadebiutowała w 1982 roku i bardzo szybko okazała się być godnym następcą swojego uznanego prekursora. Nowy model uosabiał postęp w zakresie stylistyki, komfortu, technologii oraz bezpieczeństwa. Osiągnięciami godnym wspomnienia były obniżenie współczynnika oporu powietrza o ponad 15% oraz redukcja masy pojazdu o ponad 30 kg. Znaczącą zmianą w porównaniu z poprzednikiem było również pojawienie się aż 4 wersji nadwoziowych modelu E30: limuzyna, kombi, coupe oraz cabrio. Nie sposób też pominąć fakt, że właśnie na bazie E30 po raz pierwszy zbudowano sportową odmianę M3, która podczas 5 lat startów na torach wyścigowych zdobyła aż 50. tytułów. Dziś M3 jest pojazdem docenianym przez kolekcjonerów – po pierwsze dzięki swojej bezkompromisowości, a po drugie – z uwagi na bardzo ograniczoną produkcję (zaledwie 16.202 sztuk).

Produkcja modelu E30 została ostatecznie zakończona w 1994 roku oszałamiającą liczbą 2,4 miliona egzemplarzy, umacniając niniejszym pozycję BMW Serii 3 na rynku.

E36 | Trzecia generacja BMW Serii 3

Monachium, 1981. Na rok przed oficjalną premierą drugiej generacji Serii 3 [E30], dział badań i rozwoju firmy BMW podejmuje decyzję o rozpoczęciu prac nad nowym modelem, E36. Na czele zespołu projektantów staje Pinky Lai – 30. letni dizajner z Hong Kongu, zatrudniany wcześniej przez koncern Forda. Celem było zbudowanie samochodu, który zachowując charakterystyczne cechy marki pozwoli poprawić aerodynamikę, podnieść poziom bezpieczeństwa oraz wprowadzić nowe rozwiązania technologiczne. Efekt okazał się być oszałamiający! Powstał pojazd, który wprowadził Serię 3 na zupełnie nowy poziom. Po raz pierwszy podwójne reflektory, które stały się znakiem rozpoznawczym marki z Monachium, zostały wbudowane w pojedynczą lampę, kabinę przesunięto do tyłu, co dodało sylwetce dynamiki, zwiększono kąt nachylenia przedniej szyby obniżając w ten sposób współczynnik oporu powietrza oraz wykorzystano wiele rozwiązań technologicznych wyznaczając nowy poziom zaawansowania w tym segmencie rynku. Również po raz pierwszy, samochód zadebiutował jako 4-drzwiowa limuzyna, a nie, jak w przypadku poprzednich edycji, model coupe. Ostatecznie E36 została zaprezentowana w 1990 roku i była najdłużej produkowaną Serią 3 w historii koncernu BMW. Ostatnie egzemplarze dostarczono w 2000 roku, zamykając produkcję na poziomie 2,745,780 sztuk.

E46 | Czwarta generacja BMW Serii 3

Pod koniec 1993 roku zarząd BMW podjął decyzję o rozpoczęciu prac nad następcą modelu E36, pojazdu który jako kolejna generacja Serii 3 bił rekordy sprzedaży. Zadanie było trudne, głównie z uwagi na fakt, że stylistyka bieżącego modelu postawiła poprzeczkę bardzo wysoko. Ponownie nadrzędnym celem projektu stały się aerodynamika i bezpieczeństwo z zachowaniem sportowego charakteru auta. Po raz pierwszy inspiracją do konstrukcji nowej Serii 3 stały się droższe modele marki. Stąd w nowym projekcie zintegrowano charakterystyczną osłonę chłodnicy z pokrywą silnika, zaokrąglono dach w celu zwiększenia miejsca nad głową i poprawy aerodynamiki oraz zaprojektowano wnętrze analogicznie do Serii 7. Również technologicznie model E46 wprowadził Serię 3 na nowy poziom, jednocześnie deklasując konkurencję. Po chwilowej przerwie (na czas modelu E36) do oferty powrócił napęd na 4 koła. Do zakresu wyposażenia wprowadzono m.in. nawigację, czujnik deszczu czy wielofunkcyjną kierownicę, które dotychczas nie były dostępne w pojazdach tego segmentu. Pozwoliło to firmie BMW na osiągnięcie spektakularnego poziomu sprzedaży, 3,266,885 egzemplarzy. Takiego wyniku nie powtórzył żaden z konkurencyjnych producentów.

E90 | Piąta generacja BMW Serii 3

Rok 2005. Podczas 75. Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie BMW prezentuje piątą odsłonę kultowej już Serii 3. Model bardzo szybko zyskał uznanie rynku, czego potwierdzeniem był tytuł Samochodu Roku 2006. 

W porównaniu do poprzednika, modelu E46, nowa generacja Serii 3 zrobiła się znacznie większa. Jednak z uwagi na wykorzystanie zaawansowanych materiałów konstrukcyjnych samochód nie przybrał na wadze. 

W 2006 roku koncern zaprezentował nową Serię 3 w wersji coupe, a w 2007 – cabrio. Po raz pierwszy wersje te wyraźnie różniły się od 4-drzwiowej limuzyny oraz kombi. Dodatkowo, cabrio wyposażono w twardy dach. Równocześnie z wersją z otwieranym dachem zaprezentowany został nowy, agresywnie stylizowany model M3, wyposażona w 8-cylindrowy silnik o mocy 420 KM! Rok później najmocniejsza jednostka napędowa została zamontowana również w limuzynie oraz cabrio. Produkcję BMW Serii 3 piątej generacji zakończono w 2012 roku, osiągając wolumen 3,102,345 sztuk.

F30 | Szósta generacja BMW Serii 3

Podobnie jak piąta generacja Serii 3, kolejny model (F30) został oficjalnie zaprezentowany podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie w 2012 roku. Pojazd zaprojektowany przez Christophera Weila stał się bardziej elegancki i zyskał dodatkowe możliwości personalizacji dzięki trzem liniom wyposażenia – Modern, Sports i Luxury. Nie oznaczało to jednak całkowitej rezygnacji ze sportowego charakteru. Koncern po raz pierwszy podjął decyzję o stworzeniu nowej serii dla wersji nadwoziowych coupe oraz cabrio – 4. Pomysł na taki podział podnoszony był już ponad 20 lat temu (podczas podczas projektowania modelu E36) jednak, prawdopodobnie z uwagi na fakt, iż poprzednie generacje Serii 3 debiutowały jako wersje coupe, nie został zrealizowany. Standardową ofertę rozszerzono o 5-drzwiowe Gran Turismo, którego sportowym odpowiednikiem w Serii 4 uczyniono model Gran Coupe.

Obok odświeżonej stylistyki, gama modeli serii 3 i serii 4 wprowadziła wiele nowości technologicznych. Poza nowymi, turbodoładowanymi jednostkami napędowymi, BMW jako pierwsza marka na rynku wprowadziła w tym segmencie 8-biegową, automatyczną skrzynię biegów. Dodatkowo, seria 3 szóstej generacji została po raz pierwszy w historii wyposażona w napęd hybrydowy. Model dostępny był również w odmianie M3 (431 KM), które po raz pierwszy zostało oznaczone oddzielnym kodem modelu – F80.